Placeholder

Magdalena

Stefanie maakt vaak een praatje met Magdalena die het straatmagazine voor de supermarkt verkoopt.

Stefanie maakt vaak een praatje met Magdalena die het straatmagazine voor de supermarkt verkoopt.

‘Hallo Magdalena!’
‘Ah!’ Magdalena slaakt een blije kreet. Ze komt een stukje uit haar opklapstoeltje omhoog en geeft mij een hand.
‘Koud hé?’
‘Mjaa,’ Magdalena maakt een twijfelgebaar met haar hand, kijkt naar de lucht en haalt haar schouders op.

Communiceren met Magdalena is een uitdaging. Ik spreek en versta geen Spaans. Soms begrijp ik Magdalena wel. Toen zij mijn dochtertje voor het eerst zag, was haar gezicht, dat zich tot een warme vertedering ineen kreukte, goed te begrijpen. Ze had toen naar zichzelf gewezen en de naam ‘Magdalena’ genoemd. Daarna wees zij naar Adriana en knikte vriendelijk.
‘Ze vraagt hoe je heet,’ zei ik, waarop Adriana een vinger in haar mond stak.
‘Ze heet Adriana,’ zei ik.

Als ze voor de supermarkt zit, maar ik een ‘praatje’ met Magdalena. Het straatmagazine koop ik zo nu en dan. Magdalena is geen agressieve verkoopster. Ze glimlacht slechts vriendelijk. Sommige mensen negeren haar, maar de meeste reageren wel op haar groet. Ik wil ook gewoon aardig tegen haar zijn en vind het leuk om af en toe de straatkrant te kopen.

‘Straks!’ zeg ik tegen Magdalena, en wijs op het magazine. Ik moet eerst mijn briefje van vijftig euro in de winkel gaan wisselen. Ik weet niet of zij mij begrijpt, maar ze blijft vriendelijk lachen. Ik voel sympathie voor de in lompen gehulde vrouw van middelbare leeftijd die ik niet ken en die amper een woord Nederlands spreekt. Uit welk Spaanssprekend land komt zij? Wat heeft zij meegemaakt? Heeft zij kinderen? Soms doen die antwoorden er niet toe.

‘Zullen we een reep chocolade voor Magdalena kopen?’ vraag ik aan Adriana. Adriana kiest een blok Ritter Sport chocolade uit en durft de reep zelf aan de verkoopster van de straatkrant te geven. Magdalena is zo verrast, dat ze even niet lacht. Dan hervat zij zich en zegt lachend: ‘thank you!’
Ik koop het straatmagazine.
Weer een ‘thank you’.

Sommige mensen zijn negatief over de straatkrant en vertrouwen haar niet, net zoals zoveel in de wereld. Ik weiger alles en iedereen te wantrouwen en probeer een beetje mezelf te blijven. Ik volg mijn gevoel en hoop dat voorbeeld aan mijn dochtertje door te geven.

Ik zeg Magdalena gedag. Adriana zwaait. Magdalena zegt in het Nederlands: ‘Prettig weekend!’ dan spreekt zij een paar Spaanse woorden die eindigen met ‘familia’. Als we thuis komen zeg ik tegen Dirk: ‘De groeten van Magdalena!’