vrouw

Maaike: ‘Mijn man is te lief. Had hij maar wat meer pit’

Maaike (33), is ruim drie jaar getrouwd met Chris (36). Na een moeizaam verleden met mannen, was hij een verademing: zachtaardig, lief en rustig. Maar inmiddels ergert ze zich aan zijn liefheid.

“Als ik uit mijn werk kom, staat het eten klaar, heeft mijn man het huis gestofzuigd en kaarsjes aangestoken. Na het eten ruimt Chris de boel op en kan ik relaxen in bad of voor de tv. Vervolgens schenkt hij de hele avond drankjes voor me in en geeft hij me de hele avond de volledige aandacht. Klinkt geweldig, toch? Alleen word ik er zelf helemaal kriegel van. Dat dienstbare, de hele avond vragen of ik wel lekker zit, het niet te koud heb en of ik nog wat wil. Het geaai over mijn rug, het schatje en lieverdje, de kussen die hij me om de vijf minuten geeft… Het valt me zwaar om te zeggen, maar ik word er helemaal gek van. Ik zou soms wel willen gillen: ‘Stop met zo lief te zijn!’”

Hang naar foute man

“Dat ik Chris vond, vlak voor mijn dertigste, was een verademing. Eindelijk een lieve, goede vent. Van mijn achttiende tot mijn achtentwintigste heb ik alleen maar slechte relaties gehad. Ik had een hang naar ‘bad boys’. Stoere, sexy, charismatische en foute mannen. Type personal trainers, bodybuilders en militairen. Knappe mannen met sterke armen en zwoele ogen waar vrouwen hun hoofd voor omdraaien. Snelle gasten die motorrijden of parachutespringen.

Ik heb zeker vier relaties gehad met zulke mannen. Toch was ik nooit echt happy met ze. Ja, de eerste weken, als we nog smoorverliefd waren. Op den duur zorgden ze eigenlijk altijd voor pijn. Ik had ze nooit voor mezelf, ze wilden constant op stap met hun vrienden, sliepen met andere vrouwen of ze waren te vol van zichzelf om van een ander te kunnen houden.

Mijn eerste vriend werd psychisch helemaal gek door de anabolen. Hij was professioneel bodybuilder en slikte pillen om nog breder te worden. Op het laatst werd hij steeds agressiever. Ik wist nooit hoe hij zou reageren als ik thuiskwam en hij heeft me een paar keer geslagen.”

Te lief in de relatie

“Omdat ik me na die jaren van slechte relaties erg eenzaam voelde en nog maar weinig zelfvertrouwen had, ben ik hulp gaan zoeken bij een psycholoog. Zij hield me een spiegel voor: zolang ik bleef zoeken in het kringetje van de ‘foute man’, zou ik nooit gelukkig worden. Ik moest wegblijven bij manipulatieve en zelfingenomen mannen. Bij de narcisten en egoïsten, die deden alsof ze gek op mij waren, maar als het erop aankwam, me in de steek lieten. Ze snapte dat ik avontuurlijke en stoere mannen waanzinnig aantrekkelijk vond, maar raadde me aan nu eens op zoek te gaan naar iemand die voornamelijk lief was. ‘Blijf weg bij de pitbulls en ga voor een labrador’ zo hield ze me voor. ‘Maak de zachtaardige man een beetje stouter, in plaats de foute man te willen veranderen’.

Ik hoefde niet lang te zoeken naar een labrador. Chris, de zoon van mijn moeders beste vriendin, die ik al mijn leven lang kende, wilde graag een keer met mij uit. Mijn moeder had me ook al een paar keer aan hem willen koppelen, maar dat had ik altijd afgeslagen. Chris? Nee, veel te saai en soft. Chris werkte bij een bank, was net gescheiden en had een dochter van zes, hij hield van lezen, dat stond zo ver weg van motorrijdende stoere spierbundels. Maar met de woorden van mijn therapeut in mijn oren, besloot ik tóch een keer met hem te daten.”

Klaar met alle pijn

“Op onze eerste middag uit, gingen we picknicken in het Vondelpark en het was onverwachts superleuk. Chris is een ontzettend lieve man. Hij luisterde naar mijn verhalen over mijn geworstel met mannen, streek over mijn hand als ik het moeilijk had en complimenteerde me met mijn kracht. Het was een verademing dat iemand echt interesse in me toonde. Andersom bespraken we zijn scheiding en vertelde hij geëmotioneerd hoe moeilijk hij het vond zijn dochter maar eens in de twee weken te zien. Ik vond het mooi, dat een man zo veel gevoel toonde.

Een week later gingen we uit eten en naar de bioscoop en ik kan niet anders zeggen dan dat het een dolgezellige avond werd. We haalden lachend jeugdherinneringen op en hadden de grootste lol om de film. Die avond zoenden we voor het eerst en nog een date later, deelden we het bed. Ik was niet meteen verliefd, mijn gevoel groeide. Chris wel. Hij overlaadde me met appjes, liet grote lelies (mijn lievelingsbloemen) bezorgen en verzon continu leuke uitjes.”

Betovering verbroken

“Toch is dit ook geen jubelverhaal. Helaas. Pakweg de eerste tweeënhalf jaar van onze relatie waren heel fijn. Ik genoot van de rust en stabiliteit die Chris me gaf en was blij dat ik niet meer op mijn tenen hoefde te lopen bij een man. Maar sinds een jaar lijkt de betovering verbroken. Dat wat ik allemaal zo fijn vond aan hem, het verzorgende, stille en het kalme, irriteert me nu steeds meer.

De laatste tijd denk ik vaak: kan iemand ook té lief zijn? Je hebt toch nog een eigen mening? Soms vraag ik me af of Chris überhaupt nog eigenwaarde heeft. We hebben nooit ruzie, ook al probeer ik dat uit te lokken. Ik kan echt zeuren en zaniken, maar hoeveel ik ook bitch, Chris blijft even lief en komt nooit voor zichzelf op.”

Lees ook: Nicole: ‘We hebben al anderhalf jaar geen seks meer’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.