Larissa (20) ‘Het is een wonder dat mijn zusje nog leeft’

4 oktober 2017

Het zusje van Larissa (20) werd aangereden door een vrachtwagen en hield daar ernstig hersenletsel aan over. “Ik ben nog meer van haar gaan houden en geniet van elke dag die ik met haar heb.”

Het zusje van Larissa (20) werd aangereden door een vrachtwagen en hield daar ernstig hersenletsel aan over. “Ik ben nog meer van haar gaan houden en geniet van elke dag die ik met haar heb.”

Larissa: “Tijdens het avondeten verslikte mijn zusje Imke (16) zich laatst in een knakworstje. Via haar spraakcomputer, die de woorden uitspreekt die ze typt op een toetsenbord, zei ze: “Ik heb het ongeluk overleefd en nu ga ik thuis bijna dood door een knakworstje!” Mijn ouders en ik schoten in de lach. Ik keek naar mijn zusje en dacht: ik ben zo trots op jou. Op haar gezicht staat weer een mooie glimlach en ze maakt weer grapjes. Twee jaar geleden, toen mijn zusje in coma lag na een verkeersongeluk, had niemand dat durven dromen.” 

In een roes
“Op 30 juni 2015 fietste Imke van school alleen naar huis. Ze werd op een drukke doorgaande weg aangereden door een vrachtwagen en werd meters door de lucht geslingerd. Twee vriendinnen die daarna voorbij fietsten en Imke zagen liggen, gingen direct naar ons huis om ons op de hoogte te brengen van het ongeluk. Andere voorbijgangers hadden al 112 gebeld. Mijn moeder was thuis, ik was verderop mijn paard aan het verzorgen. Ze belde me meteen: ‘Imke heeft een ongeluk gehad.’ Ik raakte niet meteen in paniek. Ik ben ook weleens gevallen en dacht: hand in het gips en weer verder. Maar toen mijn moeder even later opnieuw belde en zei dat er een traumahelikopter was ingeschakeld, wist ik dat het ernstig was. Imke werd naar het Radboudumc in Nijmegen gevlogen. Samen met mijn moeder haastte ik me daarheen. Op de spoedeisende hulp hoorden we hoe Imke eraan toe was: ze was gereanimeerd op straat, haar kaak was gebroken en haar milt, die hevig bloedde, moest verwijderd worden. Haar situatie was zeer kritiek en volgens de artsen was het niet zeker of ze de operatie zou overleven.

Onderbuikgevoel
Mijn moeder was in paniek en bleef maar huilen, ik was zo van de kaart dat ik niet helder kon denken. Ik beleefde alles in een roes. We konden Imke voor de operatie kort zien. Dat was heftig. Haar hoofd lag in een brace en ze zat onder het bloed en de schaafwonden. Ik was in shock. Door de adrenaline besefte ik amper wat er gebeurde. De operatie duurde twee uur, maar voor mijn gevoel wel zes. In de wachtruimte wist mijn moeder niet waar ze het zoeken moest. Mijn vader, die vanuit zijn werk inmiddels ook gearriveerd was, was even bang als ik. Toch hadden we er vertrouwen in dat Imke het ging redden. Een onderbuikgevoel.

Intensive Care
Later hoorden we dat dat gevoel klopte: de operatie was geslaagd. We mochten naar Imke toe, die op de Kinder Intensive Care aan tientallen slangen lag en kunstmatig in slaap werd gehouden. Het was heel naar om haar zo te zien. Maar pas later, in de auto op weg naar huis, brak ik. Toen pas drong de ernst van de situatie tot me door. Mijn lieve zusje had een zeer heftig ongeluk gehad. Ze had het overleefd, maar hoe nu verder? Ze had twee klaplongen, een gekneusde nier en de artsen zeiden dat ze door de klap hersenletsel had opgelopen. Het was de vraag of ze nog wakker zou worden en als dat gebeurde, hoe ze er dan aan toe zou zijn.” 

Lees het hele verhaal in Vriendin 40.

Hart onder de riem
Larissa maakte dit boek om het ongeluk aan haar zusje uit te leggen. Ze schreef ook Het verhaal van Imke, waarmee ze broers en zussen in eenzelfde situatie wil helpen. Op hun eigen niveau wordt verteld wat er na een ernstig ongeluk met hun broer of zus aan de hand is, om de situatie te begrijpen en te accepteren. Het boekje is te downloaden op de site van Adelante: www.adelante-zorggroep.nl.