Lezeressen vertellen: 'Zo gaf ik mijn seksleven een boost'

Home
Persoonlijke verhalen
Joyce: ‘Ik heb een affaire met de baas van mijn man’

Joyce: ‘Ik heb een affaire met de baas van mijn man’

12 januari 2024

Joyce (31) is gelukkig getrouwd met John (30) en heeft sinds een half jaar een geheime relatie met zijn baas. “Ik realiseer me dat ik veel op het spel zet, maar de seks met Guido is zó fantastisch!”

Joyce: “Als de telefoon drie keer achter elkaar overgaat en stopt, weet ik dat het Guido is. Hij checkt dan of de kust veilig is. Ik stuur daarop een bevestigend appje dat hij veilig ons hofje op kan rijden, zonder dat hij John, mijn man, tegenkomt. Eigenlijk zou hij ook zonder die telefoontjes kunnen komen, want om zeven uur ’s avonds is John bijna altijd naar zijn visclub. Maar we willen geen enkel risico lopen. We willen absoluut niet dat onze affaire uitkomt. Onze verhouding is spannend en stout, maar ook tijdelijk. We zijn allebei niet van plan onze vaste relaties op te geven voor elkaar.”

Gezellig mee-eten

“Tot een half jaar geleden zag ik Guido als een aardige vent. Sympathiek en attent, maar niets bijzonders. Een beetje een computernerd, maar dan in een gespierd lichaam. Guido is 36 en is de baas van John. Ze zijn ook vrienden. Ooit waren John
en Guido collega’s. Ze zijn bijna tegelijkertijd begonnen op de helpdeskafdeling van het bedrijf waar ze werken, alleen heeft Guido veel sneller carrière gemaakt. Na een jaar werd hem gevraagd of hij teamleider wilde worden. Die functieverhoging heeft gelukkig geen invloed gehad op hun vriendschap. Al was het in het begin wel raar: John en Guido gaan graag samen een weekendje vissen op zee, maar Guido is ook degene die bijvoorbeeld functioneringsgesprekken met John moet houden. De mannen hebben duidelijk afgesproken dat ze privé en werk gescheiden houden. En dat lukt. Ze hebben het buiten werktijd eigenlijk nooit over het werk. Dan praten ze liever over snoeken en werphengels. Tot een paar weken terug at Guido elke dinsdag- en donderdagavond bij ons. Hij is anderhalf jaar geleden met zijn vriendin gaan samenwonen in het zuiden van het land, op vijftig kilometer hiervandaan. Wij wonen vijf minuten rijden van kantoor. Om niet meteen na het werk de file in te hoeven, at hij twee keer per week met ons mee en stapte dan na de koffie in zijn auto. Op die manier was hij bijna net zo laat thuis, maar had dan wel al gegeten.

John had eerst aan mij gevraagd of ik dat goed vond. Het leek me best gezellig en dat wás het ook. Ik kende Guido daarvoor alleen van personeelsfeestjes en had hem een keer op een verjaardag gezien. Nu ik hem beter leerde kennen, bleek hij veel grappiger dan ik dacht. Om zijn droge humor moet ik keihard lachen. Ik merkte al snel dat ik steeds meer uitkeek naar de avonden waarop hij meeat. Vooral omdat hij vaak ook wat langer bleef plakken. Zelfs als John de deur uit moest, nam hij rustig nog een derde bak koffie en bleven we kletsen. Soms belde zijn vriendin wel vier keer of hij al in de auto zat. Guido moest dan steeds ontkennend antwoorden en als ik stiekem meeluisterde, hoorde ik dat hij tegen haar zei dat hij nog iets over het werk moest bespreken met John. Terwijl die al lang de deur uit was!”

Lees ook: Vicky: ‘Niemand weet dat mijn baas ook in bed dominant is’

Helemaal in de war

“Op een avond waren John en Guido samen slappe verhalen aan het vertellen toen het ineens door me heen schoot: ik was verliefd. Op Guido! Ik kreeg het acuut benauwd. Dit kon écht niet. Guido is onze huisvriend, Johns baas bovendien. Maar ik kon mijn gevoel niet meer ontkennen. Als Guido naar me lachte of me ter begroeting drie kussen gaf, raakte ik helemaal in de war. Ik kreeg het warm en begon als een puber te giechelen. En ik voelde dat ik hem ook niet koud liet. Zijn kussen voelden niet meer puur vriendschappelijk. Ze kwamen steeds dichter bij mijn lippen in de buurt en hij drukte ze veel zachter tegen mijn wang dan gebruikelijk is bij een standaard begroeting. Als John wegging en Guido nog even bleef kletsen, schoof hij steeds dichter naar me toe op de bank. Maar het bleef al die tijd bij wat flirten. Ik dacht bijna elke dag aan hem, maar sprak mijn gevoel niet uit. Ik wilde het negeren in de hoop dat mijn verliefdheid vanzelf zou overwaaien.

Totdat Guido op een ochtend ineens voor de deur stond. Als tolk en vertaler werk ik vanuit huis en ik deed stomverbaasd open. Guido stamelde iets over een verrassing voor John en ik liet hem binnen. Voordat ik het wist, stonden we heftig te zoenen in de gang. Guido biechtte op dat hij al een tijdje gek op me was. Hij wilde verstandig zijn, maar kon het niet. Net zoals ik. Ik wilde hem ruiken, voelen, proeven. We hebben heel intens gezoend, maar hebben het daar toen bij gelaten. Een week later kwam Guido weer overdag langs. Als baas kan hij makkelijk een gesprek met een klant buiten de deur faken. Die keer zijn we wat verdergegaan en hebben we elkaar uitgebreid gestreeld. Drie weken later zijn we all the way gegaan, op een avond dat John was gaan vissen. Het was super. Guido is een fantastische minnaar. Maar toen werd het pas écht ingewikkeld en vervelend: ik was smoorverliefd. En die gevoelens kon ik niet meer negeren. Het liefst wilde ik alleen nog maar bij Guido zijn.”

Eenzamer dan gedacht

“Het zou fijn zijn voor mijn schuldgevoel als ik kon zeggen dat ik een slecht huwelijk had. Maar dat is totaal niet zo. Ik sta niet meer in vuur en vlam als ik John zie, maar dat is ook niet reëel. We zijn al acht jaar samen, waarvan drie jaar getrouwd, maar we zijn wel erg happy samen. Er is nog genoeg liefde en seks in onze relatie, we maken nooit ruzie en hebben dezelfde toekomstdromen. Als ik al een negatief punt moet noemen, is het dat ik veel alleen zit. Johns hobby sportvissen slokt bijna al zijn vrije tijd op. Zomer of winter, zodra John zijn laatste hap eten naar binnen heeft, snelt hij naar de schuur om zijn spullen te pakken en vertrekt hij richting waterkant. Ook op zondag is hij altijd weg. We hebben afgesproken dat we in het weekend één dag vrij houden voor ons samen, maar het komt ook geregeld voor dat hij een heel weekend in het buitenland is voor viswedstrijden. Op zich had en heb ik daar helemaal geen probleem mee. Ik vermaak me prima alleen en ik gun hem zijn hobby. Toch denk ik dat ik eenzamer ben geweest dan ik dacht, want ik merk aan alles dat ik geniet van de aandacht die Guido me geeft.

Tegelijk wil ik geen verzachtende omstandigheden aangeven, want John verdient dit bedrog absoluut niet. Het is een doodgoede man, die me alles gunt. Ik wil hem echt niet kwijt of pijn doen, hoe dubbel dat ook klinkt. Ik kan er gewoon niet van slapen. Het vreet aan me. Aan de ene kant is daar John, met wie ik oud wil worden en met wie ik minstens drie kinderen wil. Aan de andere kant verlang ik elke minuut van de dag naar Guido. Naar zijn lichaam en zijn passie. Mijn beste vriendin Ilse verzuchtte laatst: ‘Joyce, wat heb je er een potje van gemaakt!’ Ik heb het haar eerlijk verteld, omdat ik mijn verhaal kwijt moest. Zij keurt mijn acties af. Ilse snapt dat je verliefd kunt worden op een ander, maar ze zegt – terecht – dat het een keuze is wat je vervolgens met dat gevoel doet. Ze steunt me, omdat ik haar vriendin ben, maar vindt het afschuwelijk dat ik de grens heb overschreden en seks met Guido heb gehad. Ilse vindt dat ik twee dingen moet doen: alles aan John opbiechten én onmiddellijk stoppen met Guido. Ik snap waarom ze dit zegt, maar bij de gedachte dat ik nooit meer in Guido’s armen zal liggen, word ik al onpasselijk.”

Smoes verzonnen

“Guido komt hier niet meer eten. Dat kon niet langer. We kregen allebei amper een hap door onze keel. Het lijkt ook alsof het bedrog dan nog erger is, omdat we allebei geconfronteerd worden met John. Guido heeft een smoes verzonnen. Hij heeft zogenaamd
een tante bij wie hij nu eet, omdat hij vond dat hij te veel inbreuk maakte op onze privacy. John wilde daar eerst niets van weten, maar ik heb maar gezegd dat ik het ook wel een beetje bezwaarlijk begon te vinden om elke week voor drie man boodschappen te doen en te koken. Toch zie ik Guido nog wel vaak op de dinsdag- of donderdagavond, maar dan stiekem. En ná het eten. Vanaf ongeveer kwart over zeven tot tien uur, als John naar de visclub is. Meestal is John pas om elf uur terug, maar we zijn voorzichtig. Liever een uur minder samen, dan te worden betrapt.

Omdat John vaak in mijn telefoon kijkt en ik er geen pincode op heb zitten, belt Guido altijd met een afgeschermd nummer naar onze thuistelefoon volgens onze geheime code: drie keer over laten gaan. Als ik niet kan reageren, omdat John naast me zit of als ik hem geen waarschuwings-sms heb kunnen sturen, komt Guido niet. Hoe Guido het thuis heeft geregeld, weet ik niet precies. Daar laat hij weinig over los. Ik geloof dat hij tegen zijn vriendin zegt dat hij moet overwerken vanwege een speciaal project of met John gaat vissen. Zij weet volgens mij ook niet beter dan dat hij nog bij ons eet. Maar ik wil me niet te veel met zijn thuissituatie bezighouden. Ik heb al meer dan genoeg aan mijn eigen schuldgevoel.”

Te veel op het spel

“Vreemd genoeg merkt John niks. Hij heeft nog geen enkele keer gevraagd of er iets was. Ook niet aan Guido, zegt Guido. Ik probeer me zo normaal mogelijk te gedragen. Ik heb er ook geen moeite mee om met John te vrijen, omdat het zo vertrouwd is. Met Guido is het lust. We trekken elkaar nog net niet de kleding van het lijf als we elkaar zien. Met John bedrijf ik de liefde. Die gevoelens kan ik goed scheiden. Zo weet ik echt zeker dat ik met John getrouwd wil blijven en nooit met Guido verder wil. Wat dat betreft neem ik het advies van Ilse ook niet over. Ik ben als de dood dat als ik het John opbiecht, hij bij me weggaat. Ik ga echt proberen wat meer afstand te nemen. Er staat te veel op het spel. Ik wil niet dat John vandaag of morgen toch ontdekt dat ik het heb aangelegd met zijn baas. Niet alleen onze relatie, maar ook zijn baan loopt dan gevaar. John ontploft als hij te weten komt dat ik het met Guido doe. En wie moet er dan vertrekken op het werk? Er zit maar één ding op: ik zal Guido moeten opgeven. Maar dat kan ik niet zomaar. Daarvoor heb ik nog wel even tijd nodig.”

Tip van de redactie

Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.