Inez: ‘Mijn man bedroog me met meerdere prostituees’

14 december 2023

Inez (43) werd tijdens haar huwelijk meerdere malen bedrogen door haar man Bas (43). “Op een avond las ik een seksueel getint sms’je van ene Natasja. Ik googelde haar en wat ik toen ontdekte… Natasja was prostituee.”

Inez: “De hevige, snijdende pijn die ik een jaar geleden voelde toen ik net bij Bas weg was, wordt langzaam minder. Ik voel me nog steeds ontzettend rot. Het lijkt wel een rouwproces. De pijn in mijn ziel is iedere dag voelbaar en ik weet niet of ik me staande had kunnen houden zonder de steun van mijn 2 goede vriendinnen en hun partners. Mijn vertrouwen heeft een gigantische deuk opgelopen. Of dat nog goedkomt? Nee. Ik vrees dat ik nooit meer de onbevangen Inez van vroeger word.”

Altijd gezellig

“Bas en ik leerden elkaar kennen in een plaatselijke discotheek. Hij was charmant, een allemansvriend. Hij praatte altijd met iedereen. Ze vonden hem ook allemaal aardig. Bas was verbaal heel sterk. Het was altijd gezellig als hij er was. Zijn ondernemende karakter sprak me aan. Ik wist meteen: met deze man zou het niet snel saai worden. Maar bij zijn gezelligheid en vlotte babbel hoorde ook een behoorlijke hoeveelheid alcohol. Zijn opa en oma hadden een kroeg gehad, drinken leek hem met de paplepel ingegoten. Bij Bas thuis was het vroeger altijd feest. De eerste jaren van onze relatie stoorde het alcoholmisbruik me niet zo. Ik ben zelf geen grote drinker, maar ben er ook niet tegen. Het viel me wel op dat, als we uit waren en Bas had te veel gedronken, hij makkelijk met andere vrouwen omging. Hij was een charmeur, maar met drank op werd hij handtastelijk. Erg vervelend natuurlijk. Soms, als ik vond dat hij echt te ver ging, gaf ik hem een schop onder de tafel. Niet dat dat hielp… Hij maakte zich er altijd met een grapje vanaf. Als ik daar dan later op de avond op terugkwam, speelde hij de vermoorde onschuld. Dan wist hij van niets. En ik liet me dat, heel stom, gewoon wijsmaken.”

Nooit eens samen

“Bas en ik woonden samen en hadden het fijn. Een kinderwens had ik niet echt. Gelukkig maar, want Bas was na een liesbreukoperatie voor 99 procent onvruchtbaar bevonden. Het was een grote verrassing toen ik na een jaar samenwonen toch zwanger bleek. We moesten allebei even wennen aan het idee, maar deze baby was meer dan welkom. Ik had gehoopt dat mijn zwangerschap Bas rustiger zou maken, maar er veranderde niets. Hij bleef drinken en flirten. En ik liet het gebeuren.

In het begin waren we veel samen, maar na een jaar of zes veranderde dat. Wij hadden altijd mensen over de vloer, het was de zoete inval. We waren geen weekend samen en op doordeweekse avonden was Bas voor zaken weg of zat ons huis vol met zijn vrienden. Vaak namen zij hun vrouwen mee, met wie ik dan kletste. Het was heus wel gezellig, maar ik vond het te veel. Ik wilde ook weleens een avond of een weekend met elkaar doorbrengen.

Na onze eerste dochter kregen we nog drie kinderen. Met Bas’ vermeende onvruchtbaarheid viel het dus wel mee. We deden nauwelijks iets als gezin samen. Zelfs vakanties brachten we met vrienden door. Of Bas zocht aansluiting met andere campinggasten met wie hij dan de rest van de vakantie optrok. Het lijkt misschien of mijn leven met Bas niet fi jn was, maar ik hield zielsveel van hem. Met zijn charme wist hij me altijd weer in te palmen. Mopperde ik over zijn alcoholgebruik, dan paaide hij me met lieve woorden, een knuffel en een kop koffie. Dan was ik weer om. Bas had twee gezichten. En hoe ontzettend ik ook van de ene Bas baalde, zo veel hield ik nog altijd van de andere Bas.

Gevangen in huwelijk

“Later in ons huwelijk verdween zijn charme. Het ging ons zakelijk voor de wind: we hadden een uitzendbureau en een wapeningsstaalfabriek. Bas ging zich anders gedragen. Hij werd verbaal agressief, snauwde me af en gebruikte ook zijn handen weleens. Daar schaam ik me vreselijk voor, nog steeds. Maar er komt een moment waarop je het normaal gaat vinden. Natuurlijk wist ik wel dat er iets helemaal fout zat, maar ik had de kracht niet er iets tegen te doen. Ik zat gevangen in mijn eigen huwelijk. Die verandering sloop er langzaam in: een deel van mij zag het niet en een deel wilde het niet zien. Maar ik voelde me meer slaaf dan echtgenote. Ruim drie jaar geleden wilde Bas de boerderij en het rustige dorp waar wij woonden verlaten voor een pand waar een van onze bedrijven in gevestigd was. Ik wilde niet weg, ik was gek op de boerderij en de rust. Maar de kinderen zagen het wel zitten om in de bewoonde wereld te wonen.

Later verhuisden we en ik had meteen spijt. Ik had gehoopt dat de situatie tussen Bas en mij zou verbeteren, maar dat gebeurde niet. Integendeel. Bas bleef drinken, was nog steeds veel van huis en vrouwelijk schoon bleef zijn warme belangstelling houden. Onze spanningen werden ook in ons bedrijf voelbaar. Heel subtiel werkte Bas me eruit: ik hoefde de administratie niet langer te doen en moest maar iets anders zoeken. Ik liet me overhalen ingewikkelde papieren van een notaris te tekenen, waarin mijn afstand van onze ondernemingen juridisch werd dichtgetimmerd. Ik had geen enkel idee wat er gaande was. Pas achteraf bleek dat hij toen al een heel sluw spel speelde.”

Vreselijk huilen

“Bas zat in die tijd steeds meer boven op zijn telefoon. Dat ding ging nog net niet mee onder de douche. Bij toeval zag ik een keer welke code hij intikte om de toegang te ontgrendelen. Dezelfde nacht nog snuffelde ik door zijn berichten. Ik las een seksueel getint sms’je van ene Natasja. Het bloed trok uit mijn hoofd weg. Hij had een affaire! Ik maakte hem direct wakker en confronteerde hem ermee. Hij begon vreselijk te huilen en na een tijdje troostte ik hem! Ja, ongelooflijk, achteraf. Hij ontkende dat hij seks met haar had en ik geloofde hem. Ik was verdoofd. Ik wilde het niet geloven. Maar ik kon er niet onderuit, dus de volgende dag googelde ik haar. Ik had ook haar achternaam in zijn telefoon gevonden, wat het vrij makkelijk maakte om haar te vinden.

Van wat ik toen ontdekte, zakte ik letterlijk door mijn benen: Natasja was prostituee. Zijn bewering dat hij geen seks met haar had gehad, hield nu natuurlijk geen stand. Drie dagen leefde ik als een zombie. Ons slechte huwelijk had al maanden een behoorlijke invloed op me. Ik was veel afgevallen en had zo veel pijn in mijn buik dat ik amper kon eten. Geestelijk was ik leeg. Voor de kinderen hield ik me staande, maar als zij er niet waren, kwam er niets uit mijn handen. Bas maakte zich grote zorgen. Hij zag mijn gezondheid achteruitgaan en ging naar onze huisarts. Hij kwam terug met de mededeling dat ik urine moest inleveren. Ik vond dat vreemd. Mijn lichaam protesteerde omdat ik geestelijk op was, niet omdat er lichamelijk iets mis was. Maar ik voelde me te slecht om tegen te stribbelen.”

Woest op allebei

“Een week later belde ik de assistente van de huisarts voor de uitslag. Ze zei dat ik positief was en mijn man negatief. Ik begreep er niets van. ‘Wat bedoelt u met positief?’ vroeg ik. ‘U hebt een geslachtsziekte’, was het antwoord. ‘Dat meent u niet!’ schreeuwde ik. Alles viel op z’n plek: Bas had enkele weken daarvoor een vervelende ontsteking gehad, waar hij heel vaag over had gedaan. Dat was dus een geslachtsziekte geweest, en die had hij doorgegeven aan mij. Ik reed naar Bas’ werk en en trok hem uit een vergadering. Hij probeerde me te sussen en zei dat hij zo naar huis zou komen. Ik was woest. Niet alleen had ik door hem een geslachtsziekte opgelopen, ik moest ook nog verder worden getest, onder meer op hiv. In zijn drang naar seks met een andere vrouw had hij niet de moeite genomen het veilig te doen. Maar Natasja bleek niet zomaar een prostituee, hij had een affaire met haar, biechtte hij op. Hij zal haar wel met geld hebben overgehaald het onveilig te doen. Daarmee heeft hij met mijn leven gespeeld, wat ik misschien nog wel erger vind dan het bedrog. Ik was woedend op Bas, maar ook op Natasja en de club waar ze werkte. Ik wilde wel aangifte doen, maar dat had geen zin. Ik had juridisch geen poot om op te staan. De situatie thuis werd onhoudbaar. Een van ons tweeën moest weg. Een kennis zag me afglijden en heeft me zover gekregen dat ik weer in de boerderij ging wonen. Die stond op dat moment op twee banken na helemaal leeg. Het was afschuwelijk om daar alleen te slapen, maar alles was beter dan thuis, bij Bas.”

Enorme vernedering

“In die tijd zorgde Bas voor de kinderen, ik was er geestelijk niet toe in staat. Hij deed nog een paar pogingen mij weer voor zich te winnen. Tot drie keer toe trapte ik erin, zo krampachtig wilde ik mijn gezin vasthouden. En toen las ik een berichtje van hem aan Natasja: ‘Ik hou meer van je dan je ooit zult weten.’ Dat deed de deur dicht. Hoe hard ik ook probeerde de beste vrouw ter wereld te zijn, hij bedroog me toch wel. Zelfs nadat we uit elkaar waren, heeft hij me nog een keer mishandeld; zwaar onder invloed, samen met zijn broer. Ik was naar Bas gegaan omdat ik de kinderen wilde zien. Dat hielden hij en zijn broer met geweld tegen. Mijn twee jongste kinderen hebben gezien wat ze mij aandeden. Ik heb aangifte gedaan en vijf uur lang werd ik ondervraagd. Van mijn verwondingen zijn foto’s gemaakt. Maar er is door de politie niets mee gedaan. Onbegrijpelijk, vindt ook mijn advocate. Ik heb de energie niet om erachteraan te gaan. Ik heb het zo gelaten. Inmiddels woon ik met onze twee jongste kinderen op de boerderij, de twee oudsten wilden in het nieuwe huis blijven wonen. En daar woont Natasja inmiddels ook.

Alles was van tevoren uitgedacht. En ik heb niets doorgehad. Het doet me onwaarschijnlijk veel pijn dat een prostituee mijn rol binnen ons gezin heeft ingenomen en voor mijn oudste kinderen zorgt. Ik zie ze maar een paar keer per week. Maar wat me nog het meest kwetst, is het gemak waarmee Bas met mijn leven heeft gespeeld. Ik bleek na het onderzoek meerdere geslachtsziektes te hebben. Gelukkig heb ik geen hiv. Maar alleen al de vernedering van het testen op die ziektes, omdat mijn man niet trouw was… Laatst heeft hij toegegeven dat hij ons hele huwelijk lang prostituees heeft bezocht. Hij heeft een dubbelleven geleid, ik had niets door. Ik ben erg door hem beschadigd, het zal nog lang duren voor ik weer een man kan vertrouwen. Als ik dat ooit nog kan.”

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.