Boer Jan: ‘Tijdens Expeditie Robinson runde Ineke de hele boerderij’

Boer Jan: ‘Tijdens Expeditie Robinson runde Ineke de hele boerderij’

Geen duif op de Dam die hem kende, tótdat boer Jan meedeed aan Expeditie Robinson – en won! Wat zonder zijn stoere Ineke nooit was gelukt, verzekert Jan ons: “Ik ben heel trots op hoe ze ’t hier thuis heeft gedaan.”

Geen duif op de Dam die hem kende, tótdat boer Jan meedeed aan Expeditie Robinson – en won! Wat zonder zijn stoere Ineke nooit was gelukt, verzekert Jan ons: “Ik ben heel trots op hoe ze ’t hier thuis heeft gedaan.”

Ineke, we zijn zo benieuwd hoe jij het hier hebt gered in de tijd dat Jan er niet was

Ineke: “Dat vind ik nou zo leuk dat jullie dat vragen! Alle aandacht gaat uit naar Jan, en dat is prima, ik hoef ook niet alle eer, maar ik heb de boerderij toch maar wel mooi gerund in m’n eentje!”
Jan: “Het is heel simpel, als Ineke het niet had zien zitten, had ik niet weg gekund.”

Moest jij er lang over nadenken, Ineke?

Ineke: “Geen seconde.”

Jan, waarom wilde je meedoen?

Jan: “Expeditie Robinson bestaat al sinds 2000. En telkens als ik ernaar keek, dacht ik: wow, wat een leuk programma. Ik vroeg me steeds vaker af: hoe zou het zijn om mee te doen? Ik wilde graag ervaren hoe het is om er zelf middenin te zitten. Ik wilde weten hoe het is om eens helemaal los van alles te zijn en je te moeten redden op een eiland met mensen die je niet kent. Hoe ervaar je de omstandigheden, hoe gaat je lichaam daarmee om, wat doet het met je mindset? Dat avontuur leek me helemaal geweldig.”
Ineke: “Jan is best wel een vrijbuiter, maar als boer zit je vast aan je bedrijf. Dit was een mooie kans voor hem.”

Jan: “Tegenwoordig nemen veel scholieren en studenten een tussenjaar, maar ik was nog nooit zo lang van huis geweest. Daar moest ik eerst 53 voor worden, haha.”
Ineke: “Ik wist ook meteen dat hij het goed zou doen. Ik heb altijd gezegd dat het me niet zou verbazen als hij de finale zou halen.”
Jan: “Nou, dat moet je maar afwachten.”

Ineke, onverstoorbaar: “Jan is heel gemoedelijk, kan goed met iedereen omgaan, is sterk, en hij blijft altijd zichzelf.”
Jan: “Maar dat weet je dus niet van tevoren. Je denkt dat je jezelf goed kent, maar ben je ook zo onder zware omstandigheden? Als het bloedheet is, je amper te eten hebt, zware proeven moet doen. Je zit met compleet vreemden op een eiland. De grote vraag is dan of je jezelf kunt blijven.”

Dat is wel gelukt, toch?

Jan: “Ik denk het wel, ja. Ik voelde me heel erg op mijn gemak. De expeditie was zwaar, ik heb daarna best een tijd nodig gehad om te herstellen, maar het was geweldig om te doen. Wat ik ook mooi vond, is dat je helemaal niets meekrijgt van de buitenwereld. Het enige wat je weet, is dat je het met elkaar moet rooien, terwijl je ook elkaars concurrenten bent. Dáár ben je mee bezig, niet met thuis. En wat er verder in de wereld gebeurt, who cares?”

Ineke, heb jij op de boerderij hulp gehad van je kinderen?

Ineke: “Wout, onze jongste, zou altijd boer worden, hij heeft ook de hogere agrarische school gedaan. Maar hij heeft er toch niet meer zo’n zin in. Hij heeft ook gewoon een baan. De eerste twee weken heeft hij me veel geholpen, maar daarna moest hij voor zijn werk naar Frankrijk.”

Toen stond je er alleen voor?

“Omdat ik niet alles kan, heb ik iemand ingehuurd om me te helpen. Sowieso red je het qua uren niet in je eentje. Normaal doe we het ook samen.”

Hoe is het gegaan?

Ineke: “Goed, al heb ik maar zes nachten doorgeslapen. Elke nacht was er wat. Omdat het zo’n hete zomer was, waren er veel vliegen. Dus trapten de koeien om zich heen, waardoor de slangetjes van de melkrobot eraf gingen. En dan gaat er een alarm. Ook de mestrobot raakte de richting kwijt. Door de warmte koekte de mest aan, waardoor er een alarm afging. In die vijf weken zijn er ’s nachts vijf kalfjes geboren. Twee koeien hadden een Coli-infectie in de uiers waar ze dood aan kunnen gaan en heel ziek van zijn. Maar het is gelukkig allemaal goedgekomen.”

Dit verhaal komt uit Vriendin 9

Lees ook: Corry Konings over Expeditie Robinson